Slechts 15 leden hadden zich aangemeld voor de wandeling door Kaatsheuvel. Misschien was de gedachte wel: wat is daar te zien? Meer dan u denkt. Wij worden wellicht beïnvloed door de plannen voor ‘het bruisende dorpshart’. Wat maar niet van de grond wil komen. Maar de leden van de heemkundekring ‘De Ketsheuvel’, die de wandeling begeleidden, lijden daar niet onder.Kees Grootswagers vertelt kort over de geschiedenis van Kaatsheuvel. Het is toch wel verwonderlijk dat het de gemeente Loon op Zand is en het  emeentehuis in Kaatsheuvel staat. Maar daar is ooit strijd om geleverd met Loon op Zand. Niet met kanonnen en kogels maar met hooivorken. Vol trots vertellen ze over de brandweertoren die toch maar behouden blijft. In de Marktstraat gaan we een winkeltje binnen. Een wandgrote foto laat zien hoe dit pand er vroeger uitzag. We wandelen door de Gasthuisstraat. De Theresiaschool staat er nog, maar voor het bijpassende klooster is ‘De Eekhof’ in de plaats gekomen. Kees wijst ons ook op details, zoals de ingebouwde schoenschrapper in het pand van Ryan Post. Vol bewondering blijven we staan voor ‘Villa Ottillie’. De oude dokterswoning was mij nog nooit opgevallen.

De Dr. Van Beurdenstraat is de trots van Kaatsheuvel. Authentieke huizen met een eigen karakter. Wandel eens door deze straat en kijk eens naar de bovenlichten met glas in lood. Een schoenmakersdorp was Kaatsheuvel. Dat word je bewust als je weet dat er achter veel huizen nog een fabriek of fabriekje verscholen gaat, waar lang schoenen gemaakt werden. Maar helaas, vergane glorie. Grinnikend vertelt Kees over de Sint Jan. Die moest zo gebouwd worden, dat de opening richting Sprang wees. Voor de afvallige protestanten in Sprang, ze waren altijd weer welkom.
We werden verrast door de voorzitter van de winkeliersvereniging van ‘De Hoofdpoort’. Voor een grote foto met oud straatbeeld schonk hij een Kaatsheuvels likeurtje, een Turfstekertje.
Het was al donker toen we weer bij ‘De Werft’ aankwamen. Goed om meer van je buren te weten.