Marry heeft jarenlang ‘In gesprek met’ geschreven voor Het Kostersluik, dus ik ben benieuwd naar het gesprek met haar. Marry, volgens mij ben je een bezige bij. Ik kom je overal en nergens tegen. Bij een kopje koffie met wat lekkers erbij, beaamt Marry dit. Enthousiast vertelt ze over de pelgrimsreis naar Lourdes, die ze onlangs heeft gemaakt: een geweldige ervaring, vooral toen het Onze Vader gelijktijdig klonk uit 15.000 internationale monden. Hoe kom je zo in Sprang-Capelle terecht? Marry: ‘Ik ben geboren en getogen in De Lier en wilde de verpleging in, maar was te jong toen ik van school kwam. Ik ben begonnen met werken in een ouderwetse kruidenierswinkel, waar alles nog werd afgewogen en de stroop uit een weckfles kwam. Na wat omzwervingen ben ik gezinsverzorgster geworden maar moest hiermee stoppen toen ik trouwde met Cock.’ Je was getrouwd Cock Molenaar, voormalig beheerder van Zidewinde. ‘Klopt, Cock werkte op een kantoor met landbouwmachines in Maassluis, maar volgde daarnaast een horecaopleiding. Hij solliciteerde bij een sporthal/dorpshuis als beheerder in het dorp met de langste naam in Nederland Westerhaar-Vriezenveensewijk. Toen zag Cock een vacature voor beheerder in Zidewinde in een horecablad staan en zo zijn we in 1977 in SprangCapelle terechtgekomen, waar we jaren in de gereformeerde pastorie in de Heistraat hebben gewoond. Ik hielp met alles mee in Zidewinde, heb hele diners gekookt. Na 10 jaar is Cock overleden; ondertussen waren we ook verhuisd binnen Sprang-Capelle.’ Marry, je zei net dat je 11 jaar alleen bent geweest. ‘Inderdaad, tijdens een bijeenkomst over de samenvoeging van Sprang-Capelle, Waspik en Waalwijk ben ik in gesprek geraakt met Wim Vos, en zijn we aan elkaar blijven plakken en hebben een relatie gekregen. Helaas is Wim 14 jaar geleden overleden.’ Hoe ben je in aanraking gekomen met de heemkundevereniging? “Dat is al lang geleden, ik heb veel belangstelling voor geschiedenis, en Wim vooral voor het dorpsgebeuren over o.a. de oorlog; daarom zijn we lid geworden. Nu breng ik Het Kostersluik en de Bruggeskes rond; ik heb een grote wijk met 75 adressen. Als het wat dikkere Bruggeskes zijn is dat heel veel werk.’ En wat doe je zo nog meer, ik kom je op veel plaatsen tegen. ‘Dat klopt, ik ben al vroeg begonnen op toneel, eigenlijk al toen ik een kind was. Ook samen met Cock heb ik nog toneelgespeeld. Toen ik in Sprang-Capelle kwam wonen ben ik aan toneel gegaan, vele rollen gespeeld, geregisseerd, kleding verzorgd. En nu doe ik o.a. de opening en sluiting. Ook ben ik actief in de kerk in Waspik en heb ik mensen in de verpleegzorg begeleid bij reizen voor ‘De Zonnebloem’. Ik organiseer de 65+ reis in Sprang-Capelle mee; dit jaar hebben we weer twee bussen vol. Voor de ANBO/PCOB schrijf ik regelmatig een stukje in het ledenblad; vaak gaat dat over vroeger. En ik zorg er ook voor dat mensen vervoer hebben voor de ledenmiddagen. Toen Cock was overleden, zocht ik een hobby die me niet verbond aan hem; dat is de gym geworden. Dat doe ik ook al zo’n 40 jaar. Verder zit ik op yoga, en zwem iedere dag in Zidewinde en ga ook nog wekelijks naar Breda waar een van m’n kinderen woont, vroeger paste ik vaak op mijn kleinkinderen.’ Nou, Marry, als ik dit allemaal hoor, sta je nog midden in het leven. Bedankt voor het gezellige gesprek.
Marja de Bie
