Bijna wekelijks is Ben in ‘Ons Heem’ te vinden; ook kom ik hem regelmatig op straat tegen als hij aan het wandelen is met zijn vrouw Jopie, of het hondje uitlaat van zijn zoon. Spijkers is geen Sprangse naam; ik ben nieuwsgierig naar wie Ben Spijkers is. Dus op naar ‘Ons Heem’ op donderdagmiddag.
Ik laat Ben aan het woord.
‘Ik ben geboren en opgegroeid in Oisterwijk. Na de middelbare school ben ik in de zorg gaan werken bij Huize Assisië in Biezenmortel. Daar heb ik ook mijn vrouw Jopie leren kennen. Wij wilden graag gaan wonen in Oisterwijk, maar daar konden we geen huis krijgen. Jopie en ik zijn in 1980 getrouwd en gaan wonen in Sprang-Capelle. Wij wonen graag in Sprang-Capelle en zijn er helemaal geworteld. Wij hebben twee zonen en schoondochters en twee kleinkinderen, het derde is op komst. Ik heb 45 jaar op diverse plaatsen met plezier in de zorg gewerkt. Altijd met mensen met een beperking. Toen ik 65 jaar werd, vond ik het goed en ben met vervroegd pensioen gegaan. Jopie werkt nog steeds in de gehandicapten zorg.’
Ben, hoe ben je bij de heemkundevereniging terechtgekomen?
‘Ik heb altijd al belangstelling gehad voor oude foto’s en stambomen. Samen met mijn zwager heb ik de stamboom van de naam Spijkers uitgezocht. Het blijkt dat de naam stamt uit Tilburg. Mijn stamvader was pachter van de Tongerlose Hoef in Tilburg. De boeren moesten hun pacht in natura betalen. Dat werd opgeslagen in een spijker (spicarium, dat is een korenschuur), vandaar de naam Spijkers. Ook de stamboom van mijn vrouw, ‘Kamerman’ heb ik uitgezocht. Hierdoor kwam ik in ‘Ons Heem’ terecht waar ik contact kreeg met Koos Nieuwen-huizen. Hierdoor was mijn belangstelling gewekt en ben ik vrijwilliger geworden bij de heemkundevereniging. Begonnen met het uitzoeken van de bibliotheek. Na een jaar werd ik gevraagd toe te treden tot het bestuur. Hier heb ik ja op gezegd.’
Dat is wel een verandering Ben, hoe bevalt je dat?
‘In het begin was het wennen. Er gebeurt zoveel in het bestuur, maar gaandeweg heb ik mijn weg gevonden. Ik ben begonnen met het mede vormgeven aan projecten. Zoals het boek met plaatjes die bij Albert Heijn te krijgen waren. Eerst de foto’s uitzoeken, samen met Wim Konings mensen zoeken die er een tekst bij konden schrijven. Het was een doorslaand succes. Er is zelfs een heuse ruildag georganiseerd voor de mensen om het album compleet te krijgen. Een hoop werk maar een groot succes. Bij lezingen in Zidewinde ben ik vaak bij de ingang te vinden. Tijdens de zomersluiting van ‘Ons Heem’ heb ik de expositieruimte opnieuw ingedeeld. Er staan nu o.a. drie vitrines met foto’s en bijzonderheden van Sprang, Vrijhoeve en Capelle. Ook de burgemeesterskamer is opnieuw ingericht. Ik heb van alles op internet opgezocht, daar waar mogelijk printjes gemaakt en ingelijst opgehangen. Zichtbaarheid is belangrijk. Dat geldt ook voor de jeugd; onlangs zijn er nog schoolkinderen van De Bron in ‘Ons Heem’ geweest. Een aantal vrijwilligers, onder wie Han van der Schans, heeft toen een stukje geschiedenis verteld. Het is zeker de moeite waard om ‘Ons Heem’ te bezoeken.’
Je bent druk bezig zeg.
‘Zeker, maar dat is nog niet alles. Ik ben ook nog druk bezig met de verkoop van de boeken die nog aanwezig zijn. Verder beoordeel ik met Joep foto’s, archiefstukken en voorwerpen die aangeboden worden en nog heel veel meer. De heemkundevereniging is een bloeiende vereniging. We zijn drin-gend op zoek naar vrijwilligers die het bestuur kunnen ondersteunen op tal van zaken.’
Daar ben ik het mee eens. Ben had nog veel meer te vertellen, zoals over zijn verzameling stripboeken van Willy Vandersteen, het maken van foto’s en het plaatsen van (oude) foto’s op de facebook-site van Sprang-Vrijhoeve-Capelle van toen. Waar haalt hij de tijd vandaan?
Bedankt, Ben, voor het prettige gesprek en heel veel succes met je werkzaamheden voor de vereniging. En dan is er koffie geschonken door een van de vrijwilligers. Het is weer gezellig druk in ‘Ons Heem’ op deze donderdag.

Marja de Bie